Yine bir hicran yaramı kapatma çabamla karşınızdayım.

Koliye gidip aşık olma ve ardından ondan yediğim iletişim engellerinin sarkastik çırpınışlarıyla başa çıkmaya çalışırken aynı zamanda Cookie Monster'ın hayatımdan çıkıp gidişinin ardından yaşayıp bitirdiğim arınma evresini aslında yaşamamış olduğum gerçeği ile yüzleştim.

Temelinde biriyle sikişip sabahında arabama binip oradan ayrılmanın ötesinde bir alışkanlık bu. İçinde biraz kıskançlık var; sahip olma ve ait olmanın o göz kamaştıran ışıltısı ve bir süredir bu ışığın altında aydınlanamıyor olmak yaralar açıyor bedenimde.

Evet, itiraf ediyorum, onun biriyle olmasını, birbirlerine ait olmalarını, özel günlerinde birbirleriyle güzel vakit geçiriyor olmalarını kıs-kan-dım.

Çok çirkin bir şey aslında mutluluklardan mutsuz hissetmek ve bu hissin beni günden güne daha fazla ele geçirmesini engellemenin yolunu bulmam gerekiyor.

Bu da böyle bir yüzleşme olsun.

Şubat 04, 2018 1